Alles over de Sint-Bernard honden
Als je aan een Sint-Bernard denkt, dan zie je meteen een lekkere grote, lieve hond voor je met een dikke vacht die met een vaatje drank om zijn nek zich een weg baant door de sneeuw van de Zwitserse Alpen. De Sint-Benards honden staan er ook om gekend dat ze liefdevol en kalm omgaan met hun omgeving. Ze hebben graag veel plezier en zijn zeer gemakkelijk te trainen. Ben je geïnteresseerd in wat het inhoud om dit hondenras in huis te hebben? Dan raad ik je zeker aan verder te lezen.
Op deze pagina vind je meer over:
- Het gedrag van de Sint-Bernard
- Enkele specifieke uiterlijke kenmerken van dit ras
- Geschiedenis & oorsprong
- Voeding
- opvoeding
- Verzorging
- Meest voorkomende gezondheidsproblemen
- Weetje
- Grappige video: Sint-Bernard
Het gedrag van de Sint-Bernard
Sint Bernards zijn liefdevolle, rustige honden. Door hun aangeboren vriendelijkheid zal een vreemde die geen fan van honden is, snel over zijn eerste angst heenstappen. Omdat dit ras niet agressief is, zal de Sint-Bernard niet snel iemand aanvallen bij gevaar. Dit kun je zowel positief als negatief opvatten.
Omdat ze zo vriendelijk, zachtaardig en tolerant zijn, kunnen Sint-Bernards goed overweg met kinderen die zich goed kunnen gedragen. Ze staan erom bekend dat ze buitengewoon begripvol en geduldig zijn. Ook zijn Sint-Bernard voorzichtig met kinderen om ze niet te bezeren.
Deze honden willen graag plezier maken en dit kan de training makkelijker maken dan bij andere rassen.
Specifiek kenmerken van de Sint-Bernard
De Sint-Bernard is gemiddeld groter dan andere rassen. Zo hebben ze een schofthoogte tussen de 70-90cm. Ze hebben een groot en sterk lichaam. Dit zorgt ervoor dat een volwassen Sint-Bernard kan wegen tot wel 120kg. Een jonge pup is zeer actief en zal dus veel aandacht nodig hebben, en naarmate ze opgroeien zullen ze rustiger worden. Hun groot lichaam en zwaar gewicht is een factor dat hun bewegingsactiviteit beïnvloed. Toch is hebben ze minimaal 1u actieve beweging per dag nodig. Een goed evenwicht tussen voeding en beweging is dus essentieel. Dit ras heeft een levensverwachting van 10 jaar.
De honden kunnen langharig of kortharig zijn. De vachtkleuren zijn rood met wit, bruin met wit en gestroomd met wit. Sommige honden hebben donkere maskers rond hun ogen. De oren zitten hoog op het hoofd en hangen. De ogen zijn donker en hangen een beetje. Het voorhoofd is vrij gerimpeld. Sint Bernards hebben ook wangen, waardoor ze kunnen gaan kwijlen.
Geschiedenis & oorsprong van de Sint-Bernard
De vroegste vermelding van de sint-bernard dateert uit 1707. Dit waren de Monniken van het Grote Sint-Bernard Hospitium, gelegen op de grens van Zwitserland en Italië. Het ras is waarschijnlijk voortgekomen uit “de Romeinse Molosser” (hondenras) en staat bekend om het redden van mensenlevens. Aanvankelijk werden ze gebruikt voor het trekken van karren. Al snel realiseerden de monniken zich dat deze honden zeer goed waren in het vinden van paden door de diepe sneeuw en het opspeuren van vermiste reizigers. Opmerkelijk is dat de monniken deze honden geen reddingtechnieken leerden, maar jonge honden leerden dit van oudere honden.
Voeding
Sint Bernards hebben een speciale voeding nodig die hen van alle noodzakelijke voedingsstoffen voorziet en tegelijkertijd het risico van maagrotatie helpt te verminderen.
Omdat ze snel groeien is het belangrijk dat ze de juiste en goede voeding krijgen. Zoals eerder vermeld moet er een goed evenwicht zijn tussen beweging en voeding.
Opvoeding
Hoewel de Sint-Bernard een zeer meegaande, vriendelijke hond is, heeft hij wel een consequente opvoeding nodig. Begin hier zo jong mogelijk mee, want een Sint-Bernard puppy is zeer leergierig en wil ook graag nieuwe dingen leren. Ga daarom ook zeker vroeg met de hond op cursus.
Heel belangrijk! Een goede opvoeding is noodzakelijk voor het welzijn van jij en je hond. Opvoeding zorgt voor een sterke baas tussen jij en je huisdier. Als het dier je niet kan begrijpen en er constant tegen hem/haar word geropen, dan kan het zijn dat je Sint Bernard emotionele problemen krijgt en vertoond. Even samengevat is opvoeding uiterst noodzakelijk voor goede communicatie.
Verzorging
De vacht van de sint-bernard kan vrij lang worden en heeft behoorlijk wat verzorging nodig (drie keer per week kammen). In de zomer kan de sint-bernard snel oververhit raken, dus geef hem voor overdag een koele plek om te slapen. Ze kwijlen veel en voortdurend.
Je kunt ook je hond verzorgen door een goede band met hem te hebben. Een blije hond leeft veel gezonder dan een ongelukkige hond. Zoals bij alle grote hondenrassen dient de training consequent te zijn en al op jonge leeftijd te starten.
Meest voorkomende gezondheidsproblemen
De Sint-Bernard behoort tot de extra grote hondenrassen. Grote honden dragen wat gewicht met zich mee en dat kan gezondheidsproblemen opleveren. Er zijn een aantal erfelijke ziekten die bij deze honden vaker kunnen voorkomen dan bij kleine hondjes. Denk hierbij aan heup- en elleboogdysplasie. De Sint-Bernard heeft hier een extra verhoogd risico op.
Weetje
Wist je dat Sint-Bernard honden helemaal geen vaatjes brandewijn, rum of whisky met zich meedroegen in de bergen? Hoewel dit beeld bij iedereen bekend is, werden de honden hier niet mee uitgerust. Het idee van dit vaatje wijn komt van een schilderij uit 1820 geschilderd door de toen 17 jarige Edwin Landsheer. Hij maakte het schilderij “Alpine Mastiffs reanimeren een reiziger in moeilijkheden”, waarbij hij een van de honden uitrustte met een wijnvaatje.